Lieve medecursisten,

het is tijd voor rijmpjes. Gisteren heb ik iets nieuws gehoord – het ollekebolle.

Dat is een versvorm die door Drs. P in de jaren zeventig geïntroduceerd werd.

Er zijn twee strofen met vier regels.

Het metrum is de dactylus, oll (lang) e (kort) ke (kort) – boll (lang) e (kort) ke (kort)

Het lijkt een beetje als het D in het morsealfabet 😉

1 Oll e ke – boll e ke

2 oll e ke – boll e ke

3 oll e ke – boll e ke

4 oll e ke – bol

5 Oll e ke – boll e ke

6 oll e ke – boll e ke

7 oll e ke – boll e ke

8 oll e ke – bol

Regel 1 is meestal een uitroep, een verzuchting (bijv. “O wat ver-ve-len-de”) of een motto

Regel 2 is het thema van het gedicht en rijmt op regel 3

Regel 4 rijmt in elk geval op regel 8 anders op regel 5

Regel 6 is een woord met zes letters

Regel 7 is een vrije regelval

Hm, dat klinkt erg gecompliceerd? Is het ook, maar het is ook erg grappig.

Allee, doe maar voort…

O llekebolleke

wat is dat een rijmpje

voor een boekenwurmpje.

Wat moet ik drijven

om zoiets te schrijven?

Werelddichtkunstkampioen

word ik nooit en daarom

laat ik het blijven…